Bir baba düşünün,
Oğlu gözlerinin önünde 40 dereceyi aşan bir ateşle yanıyor. Dışarıda kar yolları kapatmış, zifiri karanlık etrafa çökmüş. Bir umut yetkilileri arıyor; sırasıyla jandarma, sağlık ekipleri en sonunda da karayollarından yardım istiyor. Kimse bu babaya yardım etmek için kılını kıpırdatmıyor. Gözleri önünde belki de canından çok sevdiği oğlunun sabaha
karşı saat 2'de son nefes alıp verişlerini
göz yaşları içinde izliyor.
Gün ağardığında ise oğlunu bulduğu bir beyaz çuvala koyup köy mezarlığına kendi sırtında götürüyor.
Neden?
Çünkü o baba milyon dolarlık vurgunlarla ayakkabı kutularını doldurmayı değil de; taşı, toprağı sıkıp helal parayla çocuğunun karnını doyurmayı seçtiği için.
Ama hepsinden de öte bu ülkede bence bu fotoğraf devletin, devletin birimlerinin vatandaşlarına nasılda önem verdiğini gösteriyor. Eğer bu ülkede namusunuzla çalışırsanız, başınız sıkıştığında vergilerinizi aksatmadan ödediğiniz devletin size nasılda sırt çevirdiğini; işte bu, sırtında daha 10 yaşındaki evladını cansız bedeninin taşıyan babanın acılı görüntüsü tüm çarpıcılığıyla gözler önüne seriyor.
Tek temennim o dur ki bu babaya bu acıyı yaşatanların, her gece saat tam 2'de rüyalarında da kendi oğullarının cansız bedenlerini beyaz çuvallarda görmeleridir.
Haber hali için bkz: http://gundem.milliyet.com.tr/oglunun-cenazesini-cuvaal-koyup/gundem/detay/1832362/default.htm
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder