Ey okuyucu!!!

Şu 2 gündür sosyalist, devrimci bir genç olma hevesi içerisindeydim…

Nitekim gittim iyi bir beyin yıkayıcıya beynimi yıkalattımda geldim ondandı içimdeki bu heves :)

Tabikide öyle bir şey yapmadım ey okuyucu!

Olay tamamen benim beynimdeki siyasi bilgilere ayrılmış kısmın boşluğundan kaynaklanıyor…

Ne koyarsam oraya daha doğrusu: “ne konulursa” oraya direk kabullenip sahiplenebiliyorum… Biliyorum ey okuyucu o kadar saf olmamam gerekiyor ama elimde değil. Kimse şu yaşıma kadar bir şeyler koymamış oraya aaa ben ne yapabilirim :) e zaten benimde orayı doldurmak gibi de bir gayem filanda yok hani.

Arkadaşımın kuzeniyle dün takılmacalar da, taş mekan da köpüklü biralarımızı höpürdetmeler de iken sosyalizm konusu açıldı.
Haydaaa nerden açıldı bu konu diye sorma ey okuyucu! anla ki konuşacak bir şeyimiz kalmadığından dolayı açıldı…

İlk önce kısa bir sosyalizm açıklamasından sonra, bu olgunun dünyada ki emsallerine geldik che den girdik olaya… Kimdir ne değildir derken Küba devrimini anlattı çıktı. Ağzım açık dinledim ey okuyucu “bravo!” dedim. “heyt be!” dedim. “sen kalk devlete kafa tut koca ülkeyi yeniden yarat!”

“sor başka ne istersen anlatayım?” dedi.
“???” ne sorabilirdim ki ey okuyucu boş boş baktım…

“istersen Meksika devrimini anlatayım” dedi.

Bilgiye aç olan ben atladım direk olur dedim. Çünkü bugüne kadar kime sorduysam “peh, bilmiyor musun” deyip beni başlarından savdılar. Ey okuyucu hep hırpalandım, hor görüldüm. Sokaktaki burnu sümüklü çocuklar bile sümüklerine bakmadan bana burun kıvırdılar… ah okuyucu ahhh bu konularda ne de çok çile çekmişim…

Meksika devrimi anlatılırken zapataya hayran oldum. 

Okuma yazma bilmeyen birisinin che’de de olduğu gibi koca devleti yeniden kurması bunun yanı sıra yeni oluşan düzeni korumak için kardeşini öldürüşü, yapılan bir suikast sonucu delik deşik edilip halkın gözünün korkutulmak istenmesi ama bütün halkın zapata ölmedi diye dağa çıkıp yeniden isyan etmeleri beni en çok etkileyenlerden biriydi. 

O gün kendimi tam bir sosyalist hissettim ta ki bugün ki son derse kadar…

Sosyalist olacağımı hatta olduğumu açıkladım bizim Göbüş’e. Göbüş de bu hevesimi kursağımda bırakarak dediki: “senin ipod’un var. Ipodunla bok olursun sosyalist, ipod’unu bırakman starbucks termosuna elveda demen, alacağın ipad’e de daha gelmeden güle güle demen gerekir”dedi.

Durdum düşündüm ve hemen forsumdaki sosyalist bayrağımı indirip kapitalizm bayrağımı çektim.
Ey okuyucu! Hiç kimse kusura bakmasın ben o kadar para saydım onlara. Kimse onları benden geri alamaz ne çileler ne diller döktüm ben o ipod için, ne günler aç yattım o termos için, ne yalvarmalardayım alınsın diye ipad’im…

Ama bir gün; apple yeni bir ürün çıkarmış al senin olsun ama gel sosyalist ol gibisinden bir teklif gelirse düşünebilirim :)

Saygılar ey okuyucu. Öpüldün.